Woorden als globalisme, kapitalisme zijn woorden die in de huidige maatschappij veel genoemd worden en zijn systemen voor samenlevingen, met elk hun eigen voor- en nadelen. Het is niet zo dat mensen perse uit een bepaald systeem kunnen kiezen. De meesten worden in een dergelijk systeem geboren. Maar ook maatschappijen maken niet altijd een keuze voor een bepaald systeem, zoals bijvoorbeeld globalisme. Dit groeit geleidelijk met de jaren, door allerlei veranderende factoren. Maar er zijn ook factoren, waar de mensheid als geheel mee te maken heeft en die niet in een dergelijk systeem passen. We kunnen bijvoorbeeld het probleem van de klimaatverandering noemen. Met dit probleem wordt in een globaliserende wereld weinig rekening gehouden en al helemaal niet in een kapitalistische wereld, waar het vooral om economische factoren draait. Er wordt daarom naar nieuwe systemen gezocht waarin zowel economische als ecologische factoren samen kunnen gaan. Een dergelijk systeem is bijvoorbeeld permacultuur.

Wat is permacultuur?

Het begrip permacultuur is in de jaren 70 bedacht door Bill Mollison en David Holmgren van de universiteit van Tasmanië. Zij onderzochten grote problemen, zoals verwoestijning van de aarde en bodemerosie, ontstaan door de huidige chemische landbouw. Men kwam na grondige bestudering tot een systeem die mensen in staat stelt op een ecologisch verantwoorde manier, zichzelf te kunnen onderhouden, gebruik makend van een eerlijk en verantwoord economisch systeem. Kort samengevat: een systeem waarbij de mensheid in een ecologische duurzaam en economisch stabiel systeem leeft, met natuurlijke ecosystemen als voorbeeld.

De uitgangspunten van permacultuur

Hoewel permacultuur in de praktijk heel erg gericht is op bijvoorbeeld ecologisch verantwoord omgaan met natuur en landbouw is het antwoord op de vraag wat is permacultuur, veel breder dan alleen maar duurzaam bezig zijn. Er staan een viertal uitgangspunten centraal:
• De zorg voor de aarde – centraal staat hier dat alle ecosystemen zich voldoende moeten kunnen ontwikkelen.
• De zorg voor mensen – centraal staat hier dat alle mensen toegang moeten hebben tot alle mogelijkheden die zij nodig hebben in hun voortbestaan.
• Verdeling van overvloed – Een systeem moet in balans zijn. Als er teveel uit gehaald wordt moet het er ook op gelijke wijze weer ingestopt worden. Dus geen oneerlijke verdeling.
• Systeemdenken – De doorgronding van ecosystemen, waarbij gekeken wordt naar invoer, uitvoer en terugkoppeling.

De werking van permacultuur

Het begint met het nauwkeurig bestuderen van een locatie en de gebruikers van deze locatie. Daarbij worden ondermeer diverse factoren onderzocht die van belang zijn op deze locatie, zoals licht, wind en neerslag. Maar ook niet ecologische factoren worden aan onderzoek onderworpen, zoals mensen en gebruikte materialen. Dit wordt ook wel een sectoranalyse genoemd. Daarna vindt een zogenaamde zoneanalyse plaats. Dit is bestudering van de tijd en energie die mensen die mensen besteden aan en op de locatie. Ook andere elementen worden onderzocht, zoals de populatie van de flora en de fauna, vegetatie en patronen in de bodem. Op basis van al deze gegevens kan men elementen gebruiken op diverse manieren, zoals elementen met meerdere functies, plaatsing van elementen op specifieke plekken of de kracht van meerdere elementen te gebruiken. Dit moet leiden tot een systeem waarin door middel van ecologische middelen optimale opbrengst verkrijgt en een eerlijke economie. Een ander punt is het geven van educatie over deze cultuur. Dit kan mensen op nieuwe ideeën brengen.

Permacultuur in Nederland

In Nederland wordt permacultuur niet grootschalig toegepast. Er bestaat sinds 20 jaar een voedselbos in Limburg, waarbij voedsel in de natuur groeit en mensen daarvan gebruik kunnen maken, met als tegenprestatie dat men helpt met het onderhoud van het bos. Daarnaast bestaat deze cultuur vooral in het geven van veel informatie op verschillende websites.